Λέσχη Ανάγνωσης Ενηλίκων

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 16 /1 /2023 η καθιερωμένη συνάντηση των μελών της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων στον οικείο μας χώρο του Αναγνωστηρίου της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης «Κ.Κούμας» της πόλης μας. Θέμα της συζήτησης ήταν το βιβλίο της βραβευμένης με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2022 Ανί Ερνό «Το γεγονός».

Στο αφηγηματικό αυτό κείμενο η συγγραφέας μοιράζεται μαζί μας μια προσωπική της ιστορία, όταν φοιτήτρια 23 ετών αναγκάστηκε να τερματίσει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Το κοινωνικό και νομικό πλαίσιο ήταν απαγορευτικό το 1963 για μια τέτοια απόφαση κι έτσι οδηγήθηκε σε παράνομες λύσεις που παραλίγο να της στοίχιζαν τη ζωή της. Το επώδυνο αυτό γεγονός για πολλά χρόνια την στοίχειωνε, μέχρι που αποφάσισε το γεγονός αυτό να γίνει γραφή. Γιατί το κάνει; Θέλει να ξαναγυρίσει πίσω και να δει την ιστορία αυτή με το πρίσμα της ώριμης γυναίκας, σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, να κατανοήσει τη συνθήκη, ώστε η ατομική της εμπειρία να «διαλυθεί μέσα στη ζωή και το πνεύμα των άλλων». Αισθάνεται περήφανη για τη στάση της που απέναντι σε απαγορευτικές συνθήκες αντιστάθηκε και θα λέγαμε πως το μήνυμα που εισπράττει κανείς από αυτή τη στάση είναι ότι «για το σώμα μου εγώ αποφασίζω».

Η Ερνό, στο σύνολο του έργου της αρνείται την μυθιστορηματική μυθοπλασία και χρησιμοποιεί την αυτοβιογραφία με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ώστε να μιλούμε για autofiction (κατά την αγγλική κατηγοριοποίηση) ή όπως ονομάζει η ίδια το νέο υβριδικό αφηγηματικό είδος autobiographie impersonnelle. Η χρήση παρενθέσεων στο κείμενο βοηθά να κατανοήσουμε τις συγγραφικές προθέσεις της, γιατί εξηγεί με στοιχεία αυτοαναφορικότητας το εγχείρημα.

Η ίδια, προερχόμενη από την εργατική αγροτική τάξη, γεννημένη στη Νορμανδία, πρεσβεύει την άποψη ότι «το γράψιμο είναι μια πολιτική πράξη που ανοίγει τα μάτια μας στην κοινωνική ανισότητα, χρησιμοποιεί τη γλώσσα σαν μαχαίρι για να σκίσει τα πέπλα της φαντασίας» και επομένως το έργο της διαβάζεται, όχι μόνο ως λογοτεχνία, αλλά και ως μαρτυρία μιας κοινωνικής πραγματικότητας, ως λογοτεχνία των κινημάτων. Σε άλλο έργο της, «Μια γυναίκα» που αναφέρεται στην ιστορία της μητέρας της, γράφει : «Τούτο το βιβλίο δεν είναι βιογραφία, ούτε μυθιστόρημα, ίσως είναι κάτι ανάμεσα στη λογοτεχνία, στην κοινωνιολογία και την ιστορία.» Σε όλα τα βιβλία της «φλερτάρει» με τους τομείς αυτούς και έτσι το έργο της είναι ιδιαίτερο, ξεχωριστό που σε άλλους αρέσει κι άλλοι το βρίσκουν ανοίκειο και ξένο με την κλασική έννοια της λογοτεχνίας.

Η επόμενη συνάντησή μας ορίστηκε για τις 13 Φεβρουαρίου και το βιβλίο που θα συζητήσουμε είναι «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» της Ντέλια Όουενς. Μέχρι τότε να είστε όλοι καλά και «καλές αναγνώσεις».

Η Συντονίστρια
Σοφία Χρηστάκη