Λέσχη Ανάγνωσης Ενηλίκων

Χθες 3 του Οκτώβρη στις 6.00 το απόγευμα και σε χώρο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λάρισας «Κ. Κούμας», έγινε η πρώτη για την φετινή περίοδο συνάντηση των μελών της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων. Για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια διαδικτυακής λειτουργίας, λόγω των υγειονομικών συνθηκών, λειτούργησε ξανά διά ζώσης. Υποδεχτήκαμε παλιά και νέα μέλη στον οικείο χώρο και ακολούθησε η γνωριμία μεταξύ μας και συζήτηση σχετικά με το πλαίσιο λειτουργίας. Στη συνέχεια έγινε σχολιασμός δυο διηγημάτων της συλλογής του Γ. Παλαβού, «Αστείο». Η συγκεκριμένη συλλογή τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο διηγήματος, καθώς και βραβείο διηγήματος του ηλεκτρονικού περιοδικού «Αναγνώστης».
Το πρώτο διήγημα που ασχοληθήκαμε ήταν ένα διήγημα μποντζάι, το πρώτο της συλλογής με τίτλο Password. Τα διηγήματα τέτοιου τύπου, όπως και ο ίδιος συγγραφέας περίπου τονίζει σε δημοσίευσή του, στοχεύουν στο αισθητικό αποτέλεσμα με « την συμπύκνωση, την οικονομία, τον υπαινιγμό, τον αιφνιδιασμό, την ακρίβεια, την ιδιάζουσα γλώσσα, το προσωπικό βλέμμα και το ρίγος που απαντάται στην ποίηση». Το θέμα του συγκεκριμένου διηγήματος είναι σαφές ότι παραπέμπει σε ένα κυρίαρχο στη ζωή μας στοιχείο, το διαδίκτυο. Το password που μας δίνει την πρόσβαση αυτή είναι επομένως το παράθυρο στον κόσμο, στην ενημέρωση, στην τέχνη. Ιδιαίτερα την εποχή στην οποία αναφέρεται, στο 2009 και πριν, η πρόσβαση σε αυτό δεν ήταν εύκολη, όπως σήμερα. Έτσι δικαιολογείται- πιθανόν- και η απόσταση που παίρνει ο νεαρός από το γεγονός του θανάτου του νέου από τον οποίο ο αφηγητής κρυφά προσποριζόταν την πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Το δεύτερο διήγημα, οι «Γέροι άνθρωποι» μας απέσπασε περισσότερο το ενδιαφέρον, επειδή ασχολείται με ένα θέμα οικείο στον καθένα. Απέδωσε τα χαρακτηριστικά της ηλικίας με ευστοχία και μας κινητοποίησε μνήμες. Η γενικότερη αδυναμία και η εξάρτηση από τους άλλους, η κακή υγεία και τα συχνά ατυχήματα, η απομόνωση, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που διακρίνει κανείς. Αλλά η ιστορία αρθρώνεται στη βάση της σχέσης γιαγιάς και εγγονού που εξελίσσεται, ώστε να είναι παρών στο θάνατό της. Αυτό που συγκινεί στο διήγημα είναι η ευφάνταστη μετάβαση από τον χώρο του πραγματικού στο χώρο του ονείρου, όπου σ’ αυτό το πλαίσιο η γιαγιά επιστρέφει στη νεανική της ηλικία. Ετσι συμπληρώνεται η εικόνατης ζωής της, ώστε να είναι πλήρης και να μας υπενθυμίζει ότι οι γέροι άνθρωποι κάποτε έδρασαν, έζησαν γοητευτικές εμπειρίες, δεν ήταν πάντα ανήμποροι.
Η επόμενη συνάντησή μας θα γίνει στις 7 Νοεμβρίου, στον ίδιο χώρο, με ένα νέο βιβλίο του Σπύρου Κιοσσέ τα «Πρωτοβρόχια». Μέχρι τότε ευχόμαστε σε όλους σας «καλές αναγνώσεις».
Συντονίστρια : Χρηστάκη Σοφία

  • background
  • background
  • background