Λέσχη Ανάγνωσης Ενηλίκων
Την Δευτέρα 15 του Γενάρη συναντήθηκαν τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Ενηλίκων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λάρισας «Κ. Κούμας» και, αφού αντάλλαξαν ευχές για την καινούρια χρονιά, συζήτησαν το βιβλίο της Λετισιά Κολομπανί «Η πλεξούδα».
Τρεις γυναίκες από τρία διαφορετικά σημεία του κόσμου, κοινωνικές ομάδες και τρόπο ζωής είναι οι κεντρικές ηρωίδες της ιστορίας μας. Η πρώτη από την Ινδία, ανήκει στους Ανέγγιχτους, στο κατώτερο κοινωνικό στρώμα, επιχειρεί να αλλάξει τη μοίρα της μικρής κόρης της, πράγμα σχεδόν ανέφικτο για την συγκεκριμένη ομάδα. Η δεύτερη από την Σικελία, εργαζόμενη στη βιοτεχνία του πατέρα της, μετά από τον ξαφνικό θάνατό του, βρίσκεται σε μικρή ηλικία να επωμίζεται την ευθύνη της οικογένειάς της και τη σωτηρία της χρεωκοπημένης οικογενειακής επιχείρησης. Η τρίτη από τον Καναδά, δικηγόρος με μια σπουδαία καριέρα στο ενεργητικό της, αντιμετωπίζει ξαφνικά ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που την οδηγεί στην περιθωριοποίηση στο εργασιακό της περιβάλλον που την αντιμετωπίζει με σκληρότητα και αγριότητα που παραπέμπει σε πρωτόγονη κοινωνία ή σε ζούγκλα.
Και οι τρεις γυναίκες, παρά τις τεράστιες μεταξύ τους διαφορές, έχουν να αντιμετωπίσουν υπέρμετρες δυσκολίες που τους θέτει η ζωή και το φύλο τους. « Η βαρβαρότητα αυτή… έχει όνομα: διάκριση…Ξέρει(η Σάρα) και τον ορισμό απέξω: Πας αποκλεισμός ανθρώπου λόγω φυλής, χρώματος, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, γενεαλογικών καταβολών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας ή χρόνιας ασθένειας, ηλικίας, οικογενειακής ή κοινωνικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου και μεταχείρισή του λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν της οποίας τυγχάνει, έτυχε ή θα ετύγχανε άλλο πρόσωπο, σε ανάλογη κατάσταση».
Παρόλα αυτά αγωνίζονται με τρόπους αντισυμβατικούς, να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να βρουν λύσεις. Το πιο σπουδαίο είναι όμως ότι η δυσκολία που βιώνουν και η υπέρβασή της τους εξωθεί να αλλάξουν στάση ζωής, προτεραιότητες, αντίληψη για τον κόσμο γύρω τους. Αυτές οι γυναίκες δεν θα συναντηθούν ποτέ. Το έξοχο εύρημα της συγγραφέως με την αφήγηση μιας γυναίκας υφάντρας- ανάμεσα στα κεφάλαια- που είναι το προσωπείο της συγγραφέως τις εμπλέκει με έναν μοναδικό τρόπο. Ίσως με τον ίδιο τρόπο που όλοι μας σ’ αυτόν τον κόσμο συνδεόμαστε, εμείς και οι τύχες μας, χωρίς να έχουμε πάντα συνείδηση αυτής της σύνδεσης.
Παράλληλα, εκτός από την σύνδεση που επινοεί ανάμεσα στις τρεις ηρωίδες μας, η συγγραφέας στα ενδιάμεσα κεφάλαια μας αφηγείται την περιπέτεια της συγγραφής μιας ιστορίας. Μέσω της αλληγορίας με την υφάντρα- συγγραφέα μας αποκαλύπτονται τα εργαλεία και η τεχνική, το «ράβε- ξήλωνε» στο χαρτί. Με τρόπο αυτοαναφορικό λοιπόν μας μιλά για τα στάδια διεργασίας ενός συγγραφέα, προκειμένου να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί η ιστορία του στο κοινό. Καταλήγει να αφιερώσει το έργο στις γυναίκες που «Οι μάχες τους μου είναι γνωστές, μοιράζομαι μαζί τους δάκρυα και χαρές, ένα κομμάτι από μένα είναι καθεμία από αυτές».
Το επόμενο έργο που θα διαβάσει η ομάδα είναι: «Η δεξιά τσέπη του ράσου» του Γιάννη Μακριδάκη στο τέλος του Φλεβάρη. Μέχρι τότε, υγεία, χαρά και καλές αναγνώσεις!
